معده یک اندام عضلانی است که در سمت چپ بخش فوقانی ناحیه شکم قرار گرفته است. معده غذا را از طریق مری دریافت می‌کند. کارکرد اصلی معده، تجزیه و هضم غذا به منظور استخراج مواد مغذی لازم از آن چیزی است که می‌خورید. برای انجام این کار، لازم است که معده، غدد گوارشی و روده‌ها آنزیم‌های مختلف از جمله پپسین و اسید تولید کنند. این اسیدها و آنزیم‌ها باید غذا را تغییر داده و آن را به شکل نیمه مایع دربیاورند. در مرحله بعدی، نشاسته ، چربی و پروتئین باید به واحدهای شیمیائی کوچک‌تری تجزیه شود که امکان جذب به جریان خون از طریق دیواره روده را داشته باشد.

بخش‌های مختلف معده


می‌توان معده را به 4 قسمت مشخص تقسیم کرد. این 4 قسمت عبارتند از کاردیا یا دهانه معده، فوندوس یا قعر معده، کورپوس یا تنه معده و پیلور. کاردیا اولین قسمت معده است و جایی است که محتوای غذائی از طریق آن به واسطه مری به معده می‌رسند. اسیدها و آنزیم‌هایی که با عنوان شیره معده شناخته می‌شوند در کادیا تولید می‌شوند. فوندوس یا قعر معده، غذای هضم نشده را ذخیره کرده و گازهای آزاد شده از هضم شیمیائی غذا را در خود نگه می‌دارد. تنه‌ی معده یا کورپوس بزرگ‌ترین قسمت از بخش‌های 4 گانه‌ای است که معده را تشکیل می‌دهند و این قسمت جایی است که بزرگ‌ترین بخش فرایند هضم ناقص در آن روی می‌دهد. پیلور به اثنی عشر یا ابتدای روده کوچک متصل می‌شود. محتوای معده از طریق کانال پیلور وارد روده‌ کوچک می‌شون