ناخن بخشی از دستگاه پوششی بی‌روح بدن است. یا به اصطلاح دیگر فاقد عصب یا حس است. بخش‌های دیگر این دستگاه پوست، مو و غشاء مخاطی هستند.
صفحات حفاظتی که ناخن نامیده می‌شوند، انتهای انگشتان دست و انگشتان پا را می‌پوشانند. ناخنها اساساً از کراتین که یک پروتئین درشت مولکول در مو و پوست است، تشکیل شده‌اند. ناخنها از ماتریکس که زیر یک چین پوستی به نام کوتیکول قرار دارد و از لانولا (ماهک) که منطقه‌ای هلالی شکل در قاعده ناخن است، رشد می‌کنند.
ناخنها هنگامیکه در شرایط ایده‌آل باشند بسیار جذاب هستند. جدا از جاذبه آرایشی، ناخنها وظایف دیگری نیز بعهده دارند از جمله کمک به بلند کردن اجسام با ایجاد تکیه‌گاه برای بافت انگشتان یا دست کاری اجسام و از همه مهم‌تر آن که ناخنها سلامت عمومی بدن را بازتاب می‌دهند.
ناخن‌هایی که به راحتی می‌شکنند و ترک می‌خورند از مشکلات احتمالی تغذیه‌ای خبر می‌دهند. کمبود ویتامین A و کلسیم باعث خشکی و ورقه ورقه شدن پوست می‌شود. کمبود پروتئین، فولیک اسید، ویتامین B که برای رشد سلول‌ها و احیای سلول‌های مرده ضروری است و ویتامین C موجب افتادن ناخنها می‌شود. کمبود پروتئین باعث ایجاد راه راه‌های سفید بر روی ناخنها می‌شود. یک نوع کمبود اسید ممکن است باعث ترک خوردن و دو نیم شدن ناخنها شود.
ناخنها فاش‌کننده بیماری‌ها
- شکل ناخنها: ناخن‌های منحنی و قوزدار احتمال وجود بیماری‌های ریوی، کبدی و حتی سرطان را افشا می‌کنند. البته ناخن برخی افراد به‌طور ژنتیکی به این شکل است. بهتر است هر گونه تغییری در شکل ناخنها را جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید تا خیالتان راحت شود.
- ناخن‌های سرد و رنگ پریده: ضعف عروق در ناحیه نوک انگشت‌ها، سردی و رنگ پریدگی ناخنها می‌تواند نشان از آرتریوپاتی، نارسایی قلبی یا ریوی باشد.
- مقاومت ناخنها: ناخن‌های ضعیف، نرم یا شکننده می‌توانند نشان دهنده کمبود مواد مغذی بدن به ویژه آهن باشد.
- رنگ ناخنها: ناخن‌های سفید امکان وجود بیماری‌های گوارشی، ریوی یا لنفوم (نوعی سرطان خون) را نشان می‌دهند.
ناخن‌های قهوه‌ای خبر از بیماری‌های هورمونی می‌دهند. لکه‌های کوچک قرمز رنگ روی ناخنها احتمال وجود بیماری‌های خودایمنی را آشکار می‌سازند. در نهایت اینکه قرمزی اطراف ناخنها می‌توانند نشان از درماتومیوزیت باشد
_thumb.png){kind=logo}